Van Allen Ζώνες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από astronomia.gr
Πήδηση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6: Γραμμή 6:
Η εξήγηση δόθηκε απο ερευνητική ομάδα ,ο προιστάμενος της οποίας βάφτισε τις ζώνες με το
Η εξήγηση δόθηκε απο ερευνητική ομάδα ,ο προιστάμενος της οποίας βάφτισε τις ζώνες με το
όνομά του.
όνομά του.
Διακρινονται σε εξωτερικες και σε εσωτερικες.
Οι εσωτερικες εκτεινονται σε μεσο υψος 3000Km και αποτελουνται κυριως απο πρωτονια με ενεργειες που ξεπερνουν τα 30Mev (μεγα-ηλεκτρονιοβολτ).
Οι εξωτερικες εκτεινονται σε υψος 15000-20000Km και αποτελουνται κυριως απο ηλεκτρονια με ενεργειες μεγαλυτερες του 1.5Mev.Υπαρχουν επισης τοσο φορτιμενα σωματιδια απο την ατμοσφαιρα οσο και ιοντα ηλιου απο τον ηλιακο ανεμο.
Εντυπωση προκαλει το γεγονος οτι τα πρωτονια της εσωτερικης ζωνης προερχονται κυριως απο διασπασεις β- των νετρονιων της ατμοσφαιρας λογω της προσπτωσης κοσμικων ακτινων υψηλης ενεργειας.
Η κίνηση των φορτισμένων σωματιδίων μέσα στο μαγνητικό πεδίο δεν είναι φυσικα τοσο απλη. Κάθε σωματίδιο κινείται γύρω από κάποια μαγνητική γραμμή του πεδίου . Αυτή η μαγνητική γραμμή εκτείνεται από τον βόρειο μέχρι το νότιο μαγνητικό πόλο και το σωματίδιο την «ακολουθεί» από τον έναν πόλο στον άλλο.
Τα θετικά φορτισμένα ιόντα περιστρέφονται αντιθετα απο τα αρνητικά φορτισμένα ηλεκτρόνια . Προσοχη δε στο εξης:δεν κινείται αποκλειστικά γύρω και κατά μήκος μίας γραμμής αλλά ολισθαίνει από μία γραμμή σε άλλη, ώστε σε μερικά λεπτά να περιστραφεί γύρω από όλη τη Γη, ακριβέστερα, γύρω από τον άξονα των μαγνητικών πόλων .
Όταν τα φορτισμένα σωματίδια πλησιάζουν προς τον κάθε πόλο, παρουσιάζεται το φαινόμενο του «μαγνητικού κατόπτρου»: Κοντά στους μαγνητικούς πόλους, οι μαγνητικές γραμμές είναι πολύ πυκνές ώστε να μειώσουν την ταχύτητά τους και τελικά να αντιστρέψουν τη φορά κίνησης και να απομακρυνθούν από τον πόλο, κινούμενα στο άλλο πόλο μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Αυτή η ανάκλαση δεν επιτρέπει στα σωματίδια να εισέλθουν στην ατμόσφαιρα
[[Κατηγορία:Αστροφυσική]]
[[Κατηγορία:Αστροφυσική]]

Αναθεώρηση της 22:45, 31 Αυγούστου 2006

Οι ζώνες Van Allen ανακαλύφθηκαν το 1958 κατά τη διάρκεια ενός πειράματος με σκοπό τη συλλογή δεδομένων όσον αφορά τη κοσμική ακτινοβολία.Οι επιστήμονες εξεπλάγησαν οταν η συσκευή Geiger ,την οποία μετέφερε ο δορυφόρος κατέγραψε σχεδόν μηδενικά ποσοστά ύπαρξης φορτισμένων σωματιδίων σε ορισμένες ζώνες. Η εξήγηση δόθηκε απο ερευνητική ομάδα ,ο προιστάμενος της οποίας βάφτισε τις ζώνες με το όνομά του.

Διακρινονται σε εξωτερικες και σε εσωτερικες. Οι εσωτερικες εκτεινονται σε μεσο υψος 3000Km και αποτελουνται κυριως απο πρωτονια με ενεργειες που ξεπερνουν τα 30Mev (μεγα-ηλεκτρονιοβολτ). Οι εξωτερικες εκτεινονται σε υψος 15000-20000Km και αποτελουνται κυριως απο ηλεκτρονια με ενεργειες μεγαλυτερες του 1.5Mev.Υπαρχουν επισης τοσο φορτιμενα σωματιδια απο την ατμοσφαιρα οσο και ιοντα ηλιου απο τον ηλιακο ανεμο. Εντυπωση προκαλει το γεγονος οτι τα πρωτονια της εσωτερικης ζωνης προερχονται κυριως απο διασπασεις β- των νετρονιων της ατμοσφαιρας λογω της προσπτωσης κοσμικων ακτινων υψηλης ενεργειας.

Η κίνηση των φορτισμένων σωματιδίων μέσα στο μαγνητικό πεδίο δεν είναι φυσικα τοσο απλη. Κάθε σωματίδιο κινείται γύρω από κάποια μαγνητική γραμμή του πεδίου . Αυτή η μαγνητική γραμμή εκτείνεται από τον βόρειο μέχρι το νότιο μαγνητικό πόλο και το σωματίδιο την «ακολουθεί» από τον έναν πόλο στον άλλο. Τα θετικά φορτισμένα ιόντα περιστρέφονται αντιθετα απο τα αρνητικά φορτισμένα ηλεκτρόνια . Προσοχη δε στο εξης:δεν κινείται αποκλειστικά γύρω και κατά μήκος μίας γραμμής αλλά ολισθαίνει από μία γραμμή σε άλλη, ώστε σε μερικά λεπτά να περιστραφεί γύρω από όλη τη Γη, ακριβέστερα, γύρω από τον άξονα των μαγνητικών πόλων . Όταν τα φορτισμένα σωματίδια πλησιάζουν προς τον κάθε πόλο, παρουσιάζεται το φαινόμενο του «μαγνητικού κατόπτρου»: Κοντά στους μαγνητικούς πόλους, οι μαγνητικές γραμμές είναι πολύ πυκνές ώστε να μειώσουν την ταχύτητά τους και τελικά να αντιστρέψουν τη φορά κίνησης και να απομακρυνθούν από τον πόλο, κινούμενα στο άλλο πόλο μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Αυτή η ανάκλαση δεν επιτρέπει στα σωματίδια να εισέλθουν στην ατμόσφαιρα