Πλανητικό Νεφέλωμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Εικόνα:M57 The Ring Nebula.JPG|thumb|Πλανητικό Νεφέλωμα [[Μ57]]-Ring Nebula]] | [[Εικόνα:M57 The Ring Nebula.JPG|thumb|Πλανητικό Νεφέλωμα [[Μ57]]-Ring Nebula]] | ||
Τα πλανητικα νεφελωματα ή νεφελωματα εκπομπης ειναι κελυφη γυρω απο αστρα που βρισκονται στον ασυπτωτικο κλαδο των ερυθρων γιγαντων σε ενα απο τα τελευταια σταδια της ζωης τους. Το ονομα τους προερχεται απο το 18ο αιωνα οπου και νομιζαν οτι προκειται για τεραστιους πλανητες με τις ατμοσφαιρες τους. | |||
Στο τελος της ζωης τους τα αστρα περνουν στη φαση των ερυθρων γιγαντων. Τοτε τα εξωτερικα στρωματα τους αρχιζουν να αποβαλονται μεσω παλμων και ισχυρων αστρικων ανεμων. Ταυτοχρονα ο πολυ θερμος πυρηνας του αστρου ακτινοβολει στο υπεριωδες μερος του φασματος με αποτελεσμα να ιονιζει τα εξωτερικα στρωματα του αστρου τα οποια αρχιζουν να ακτινοβολουν και γινονται το πλανητικο νεφελωμα που βλεπουμε. | |||
Τα νεφελώματα αυτού του είδους σχηματίζονται από το θάνατο αστέρων με τελική μάζα έως 1.4 Ηλιακές Μάζες ([[Όριο Chandrasekhar]]). Πρόκειται για κελύφη ιονισμένου υδρογόνου τα οποία περιβάλλουν έναν [[Λευκός Νάνος|Λευκό Νάνο]] (το κατάλοιπο του πρωτοαναφερόμενου αστέρα). | Τα νεφελώματα αυτού του είδους σχηματίζονται από το θάνατο αστέρων με τελική μάζα έως 1.4 Ηλιακές Μάζες ([[Όριο Chandrasekhar]]). Πρόκειται για κελύφη ιονισμένου υδρογόνου τα οποία περιβάλλουν έναν [[Λευκός Νάνος|Λευκό Νάνο]] (το κατάλοιπο του πρωτοαναφερόμενου αστέρα). | ||
[[Αρχείο:NGC6543.jpg|thumb| NGC6543 η νεφελωμα "Ματι της γατας". HST]] | |||
[[Κατηγορία:Αστροφυσική]] | [[Κατηγορία:Αστροφυσική]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 12:54, 27 Ιουλίου 2010
Τα πλανητικα νεφελωματα ή νεφελωματα εκπομπης ειναι κελυφη γυρω απο αστρα που βρισκονται στον ασυπτωτικο κλαδο των ερυθρων γιγαντων σε ενα απο τα τελευταια σταδια της ζωης τους. Το ονομα τους προερχεται απο το 18ο αιωνα οπου και νομιζαν οτι προκειται για τεραστιους πλανητες με τις ατμοσφαιρες τους.
Στο τελος της ζωης τους τα αστρα περνουν στη φαση των ερυθρων γιγαντων. Τοτε τα εξωτερικα στρωματα τους αρχιζουν να αποβαλονται μεσω παλμων και ισχυρων αστρικων ανεμων. Ταυτοχρονα ο πολυ θερμος πυρηνας του αστρου ακτινοβολει στο υπεριωδες μερος του φασματος με αποτελεσμα να ιονιζει τα εξωτερικα στρωματα του αστρου τα οποια αρχιζουν να ακτινοβολουν και γινονται το πλανητικο νεφελωμα που βλεπουμε.
Τα νεφελώματα αυτού του είδους σχηματίζονται από το θάνατο αστέρων με τελική μάζα έως 1.4 Ηλιακές Μάζες (Όριο Chandrasekhar). Πρόκειται για κελύφη ιονισμένου υδρογόνου τα οποία περιβάλλουν έναν Λευκό Νάνο (το κατάλοιπο του πρωτοαναφερόμενου αστέρα).
