Μέση Ένταση Ακτινοβολίας

Από astronomia.gr
Αναθεώρηση ως προς 18:41, 25 Δεκεμβρίου 2008 από τον Cavas (συζήτηση | συνεισφορές)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Πήδηση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση

Η μέση ένταση, LaTeX: J_\nu, της ακτινοβολίας, είναι το σύνολο των συνεισφορών έντασης, LaTeX: I_\nu, από όλες της δέσμες ακτινοβολίας που διέρχονται από μια επιφάνεια. Μαθηματικά, ως συνάρτηση της συχνότητας, LaTeX: \nu, ορίζεται ως LaTeX: J_\nu = \frac{1}{4\pi}\oint_\omega I_\nu d\omega. Η μέση ένταση είναι χρήσιμη στη μελέτη φυσικών φαινομένων όπου μόνο ο συνολικός αριθμός φωτονίων είναι σημαντικός, ανεξαρτήτου κατεύθυνσης, όπως για παραδειγμα η φωτοδιέγερση ή ο φωτοϊονισμός. Η μέση ένταση δε διατηρείται μετά της απόστασης, αλλά εξασθενεί σύμφωνα με τον παράγοντα γεωμετρικής εξασθένησης, LaTeX: W(r) = \frac{1}{2} \left \{ 1 - \left [1 - \left ( \frac{R}{r} \right )^2 \right ] \right \} , όπου R είναι η ακτίνα σφαιρικής πηγής ακτινοβολίας και r η απόσταση πηγής και επιφάνειας στην οποία μετράται η μέση ένταση. Έτσι, αν LaTeX: J_\nu (R) είναι η μέση ένταση πάνω στην επιφάνεια της πηγής, τότε σε απόσταση r η μέση ένταση θα είναι LaTeX: I_\nu (r) = I_\nu(R) W(r). Η μέση ένταση μπορεί κατά αντοιστοιχία να οριστεί ως συνάρτηση του μήκους κύματος, LaTeX: \lambda, ως LaTeX: J_\lambda = \frac{1}{4\pi}\oint_\omega I_\lambda d\omega. Η συνολική μέση ένταση είναι LaTeX: J = \int_{\nu_1}^{\nu_2}J_\nu\, d\nu = \int_{\lambda_1}^{\lambda_2}J_\lambda\, d\lambda.