Φωτόσφαιρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από astronomia.gr
Πήδηση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5: Γραμμή 5:




Άλλα φαινόμενα που παρατηρούνται στη φωτόσφαιρα είναι οι [[Ηλιακή Κηλίδα|κηλίδες]], οι [[Πυρσός|πυρσοί]] (faculae), οι [[Σκοτεινός Πυρσός|σκοτεινοί πυρσοί]] (dark faculae) και πιο σπάνια [[Λευκή Φωτοσφαιρική Έκλαμψη|λευκές φωτοσφαιρικές εκλάμψεις]] (white light flares) διάρκειας μερικών λεπτών τις ώρας.  
Άλλα φαινόμενα που παρατηρούνται στη φωτόσφαιρα είναι οι [[Ηλιακή Κηλίδα|κηλίδες]], οι [[Πυρσός|πυρσοί]] (faculae), οι [[Σκοτεινός Πυρσός|σκοτεινοί πυρσοί]] (dark faculae) και πιο σπάνια [[Λευκή Φωτοσφαιρική Έκλαμψη|λευκές φωτοσφαιρικές εκλάμψεις]] (white light flares).




Τη φωτόσφαιρα μπορούμε να την παρατηρήσουμε χρησιμοποιώντας ένα απλό [[Αστρονομικά Φίλτρα|ηλιακό φίλτρο]] ουδέτερης πυκνότητας, τα  οποία αποκόπτουν το μεγαλύτερο τμήμα της φωτεινής ενέργειας σε όλο το φάσμα.  
Τη φωτόσφαιρα μπορούμε να την παρατηρήσουμε χρησιμοποιώντας απλά [[Αστρονομικά Φίλτρα|ηλιακά φίλτρα]] ουδέτερης πυκνότητας, τα  οποία αποκόπτουν το μεγαλύτερο τμήμα της φωτεινής ενέργειας σε όλο το φάσμα.  




[[Κατηγορία:Ήλιος]]
[[Κατηγορία:Ήλιος]]

Αναθεώρηση της 04:28, 15 Ιουνίου 2007

Δομή Ηλίου
Φωτόσφαιρα

Τη φωτόσφαιρα έχει πάχος 500 Km και αποτελεί τον ορατό δίσκο του Ήλιου. Ακριβέστερα, είναι το θερμό αδιαφανές κέλυφος που παράγει το παρατηρούμενο συνεχές φάσμα του Ήλιου και αρχίζει ακριβώς μετά τη ζώνη μεταφοράς. Η φωτόσφαιρα έχει κοκκώδη υφή σαν την επιφάνεια ενός παχύρρευστου υγρού που βράζει. Κάθε μια από τις φυσαλίδες-κόκκους της φωτόσφαιρας έχει ακανόνιστο σχήμα με μέση διάσταση 2.000 km. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται φωτοσφαιρική κοκκίαση και οφείλεται σε ανοδικά ρεύματα ζεστών αερίων που σχηματίζονται στη βάση της φωτόσφαιρας.


Άλλα φαινόμενα που παρατηρούνται στη φωτόσφαιρα είναι οι κηλίδες, οι πυρσοί (faculae), οι σκοτεινοί πυρσοί (dark faculae) και πιο σπάνια λευκές φωτοσφαιρικές εκλάμψεις (white light flares).


Τη φωτόσφαιρα μπορούμε να την παρατηρήσουμε χρησιμοποιώντας απλά ηλιακά φίλτρα ουδέτερης πυκνότητας, τα οποία αποκόπτουν το μεγαλύτερο τμήμα της φωτεινής ενέργειας σε όλο το φάσμα.