Μετεωρίτης

Με τον όρο μετεωρίτης ονομάζουμε τα πετρώδη αντικείμενα που εισέρχονται κατά καιρούς στην ατμόσφαιρα της γης.

Δημιουργία

Κάθε κομήτης χάνει σε κάθε διάβαση από το περιήλιο ένα στρώμα, μια φλούδα καλύτερα πάχους τριών μέτρων από την επιφάνεια του. Αριθμός καθαρά ενδεικτικός, καθώς δεν λαμβάνεται υπόψιν το μέγεθος και το ακριβές σχήμα της τροχιάς. Όπως εξίσου ενδεικτικός είναι και ο αριθμός των διακοσίων περιστροφών μετά τις οποίες ο κομήτης διαχωρίζεται σε μικρότερα μέρη ή/και αποσυντίθεται. Τα θραύσματά του μπορούν να δημιουργήσουν βροχές διαττόντων και μετεωρίτες.

Τα διάφορα κομμάτια αναφλέγονται κατά την είσοδο τους στην ατμόσφαιρα. Μερικά κομμάτια τα καταφέρνουν. Τότε έχουμε την ύπαρξη μετεωριτών οι οποίοι μπορούν είτε να εκραγούν λίγο πάνω από το έδαφος είτε να προσκρούσουν στην επιφάνεια της γης. Και στις δύο περιπτώσεις το φαινόμενο είναι φοβερά βίαιο και τα αποτελέσματα μπορούν να αποβούν καταστροφικά.

Χαρακτηριστική σύνθεση μετεωριτών

Μετεωρίτης σιδήρου

• Σίδηρος 91%
• Νικέλιο 8.5%
• Κοβάλτιο 0.6%

Πετρώδης μετεωρίτης

• Οξυγόνο 36%
• Σίδηρος 26%
• Πυρίτιο 18%
• Μαγνήσιο 14%
• Αργίλιο 1.5%
• Νικέλιο 1.4%
• Ασβέστιο 1.3%

Ιστορικά στοιχεία

Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα πτώσεως μετεωρίτη στην πρόσφατη ιστορία, που κατέστρεψε εκατοντάδες τετραγωνικών χιλιομέτρων δάσους στη Σιβηρία, είναι αυτό στις 30 Ιουνίου του 1908, Σε μια έκταση εκατοντάδων χιλιομέτρων οι μάρτυρες του συμβάντος αυτού στην Tunguska είδαν μια πύρινη σφαίρα που κινιόταν γρήγορα στον ουρανό, κάτι που δείχνει ότι ένας μετεωρίτης είχε εισέλθει στην ατμόσφαιρα πλαγίως. Όταν εξερράγη, έστειλε καυτούς ανέμους και δυνατούς κρότους τόσο ώστε να σπάσει τα παράθυρα στα κοντινά χωριά. Μικρά σωματίδια που εξερράγησαν στην ατμόσφαιρα φώτιζαν τον ουρανό τη νύχτα για αρκετές ημέρες. Κανένας μετεωρίτης δεν βρέθηκε ποτέ, και για χρόνια πολλοί επιστήμονες νόμιζαν ότι η ερήμωση προκλήθηκε από έναν κομήτη. Τώρα, η επικρατούσα θεωρία υποστηρίζει ότι ένας μετεωρίτης εξερράγη ακριβώς επάνω από την επιφάνεια.[1]

Κάποιοι τελικά καταφέρνουν να προσκρούσουν στην επιφάνεια της γης. Ο μεγαλύτερος μετεωρίτης που βρέθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες έπεσε στη νότια Νεμπράσκα το 1948. Μάρτυρες είδαν μια γιγαντιαία βολίδα το απόγευμα και μερικοί λένε ότι ήταν φωτεινότερο από τον ήλιο. Ο μετεωρίτης ήταν θαμμένος σε βάθος 3 μέτρων μέσα στο έδαφος, ενώ ζύγιζε πάνω από ένα τόνο. Ο πιο διάσημος κρατήρας από πτώση μετεωρίτη στις Ηνωμένες Πολιτείες αποκαλείται Κρατήρας Μετεωρίτη. Είναι στην Αριζόνα, και είναι τεράστιος. Το χείλος του είναι 45 μέτρα πιο ψηλό από την περιβάλλουσα πεδιάδα, και η τρύπα που άνοιξε έχει βάθος 180 μέτρα και διάμετρο σχεδόν 1500 μέτρα. Ήταν ο πρώτος κρατήρας που αποδείχθηκε ότι προκλήθηκε από μια σύγκρουση μετεωρίτη, που έγινε μεταξύ 20.000 και 50.000 ετών πριν. [2]